Σχισμένος απ’ τις θύελλες της αγάπης
και ξαναστημένος απ’ τις ηρεμίες
της αγάπης,
ξαπλώνω σ’ ένα λιμάνι που δεν ξέρει που τελειώνει το σώμα σου και που αρχίζει το δικό μου.
Ψάρια κολυμπούν ανάμεσα στα πλευρά μας
και γλάροι κράζουν σαν καθρέφτες
στο αίμα μας.
richard brautigan το λιμάνι
μτφ κώστας γιαννουλόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου