Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

paths of hate




"Paths of hate"
Damien Nenow


Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

κατουρημένες καρπουζόφλουδες





Ο Ναζραντίν Χότζας
και οι κατουρημένες καρπουζόφλουδες



Μια φορά ο Ναζραντίν Χότζας περνούσε από ένα δάσος και στο δρόμο  πείνασε. Μες στο ντουρβά του είχε μόνο ένα καρπούζι, τίποτ' άλλο. Έκατσε κάτω από ένα δέντρο, έκοψε το καρπούζι κι άρχισε να το τρώει, πετώντας τις καρπουζόφλουδες σε μια γωνιά. Σαν τέλειωσε, τις κατουράει καλά καλά και φεύγει. Αφού περπάτησε κάμποσο, πείνασε πάλι, αλλά δεν είχε τίποτα να φάει. Τότε θυμήθηκε τις καρπουζόφλουδες, κι είπε από μέσα του: "Δε γυρίζω πίσω να τις φάω κι αυτές, μπορεί να μη τις κατούρησα όλες". Μια και δυό, γυρνάει πίσω, βρίσκει τις καρπουζόφλουδες, κι αρχίζει να τις ξεχωρίζει μια μια λέγοντας: "Αυτή τη κατούρησα, αυτή δε τη κατούρησα" -μέχρι που τις έφαγε όλες.




μνήμες από διηγήσεις της μητέρας μου





Ντίνος Χριστιανόπουλος
Παραμύθια
Σπουδές λαϊκού λόγου
εκδόσεις Μπιλιέτο Παιανία


photo Suleyman Gezgin

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

κους κους με φρέσκο ψάρι




"La graine et le mulet"
un film de ABDELLATIF KECHICHE  
2007




όπου η απελπισία πίστη η πίστη χορός κι ο θάνατος χορευτής

(κι η Hafsia Herzi...συγκλονιστική!)





Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

όλα εδώ



 Walkabouts
"The Dustlands"
Album "Travels in the Dustlands" 2011



ο φόβος
ανάπηρος
το αύριο
που επιτέλους δεν θα χρειαστεί
τσάκισέ με
όλα εδώ
κι όπου με σημαδέψεις
κέρδισα.
κι αν,
δε πεθάνω
στείλε μου το λογαριασμό
και πάλι
ψέμματα θα λέω
μετά τη πίστη
Όλα.


Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

Void Story




Forced Entertainment present
VOID STORY
World premiere:
21 25 April 2009
Soho Theatre, London as part of SPILL Festival


 http://www.forcedentertainment.com/page/144/Void-Story/70

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

7 11 2012










(...απ' την άλλη...κι ως ελπίδα κιόλας:

"...η τέχνη κι η εξέγερση θα πεθάνουν μαζί με τον τελευταίο άνθρωπο."

Αλμπέρ Καμύ
στον Εξεγερμένο Άνθρωπο)








Kamil Vojnar
"Torture"

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

the light will stay on


Walkabouts
"The light will stay on"
Album "Devil's Road" 1996



...για τα όνειρα που δεν ονειρεύομαι
τη σκόνη των ημερών
τ' ακροδάχτυλα τις νύχτες
την πλάτη
τα δόντια και τη σάρκα
τη φωνή μου μες στο στόμα σου
το ύστερα απ' το πουθενά
τα μάτια και τη γλώσσα
τα καρφιά που λιγώνουν
το μαχαίρι που μουδιάζει το χρόνο



wake me up before I sleep





Walkabouts
"Wake me up before I sleep"



...για το έτσι μου που ξυπνάει 

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

Cheap and Cheerful



The Kills
"Cheap and Cheerful"
 Album "Midnight Boom" 2008

...για μια μάχιμη βδομάδα

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

a Sunday smile



Beirut
"A Sunday Smile"
Album "The Flying Club Cup" 2007

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

πανούκλα



H  λέξη «Πανούκλα» είχε ειπωθεί για πρώτη φορά. (…) 
 Οι μάστιγες είναι πράγματι κάτι κοινό, μα δύσκολα πιστεύουμε στις μάστιγες όταν μας χτυπούν κατακέφαλα. Στον κόσμο είχαμε τόσες πανούκλες όσους και πολέμους. Κι όμως, πανούκλες και πόλεμοι βρίσκουν πάντα τους ανθρώπους απαρασκεύαστους. (…) Όταν ξεσπά ένας πόλεμος, οι άνθρωποι λένε: «Δεν θα κρατήσει πολύ, είναι πάρα πολύ ανόητο». Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένας πόλεμος είναι οπωσδήποτε κάτι πάρα πολύ ανόητο, πράγμα που δεν τον εμποδίζει να έχει διάρκεια. Η ανοησία είναι πάντα ανθεκτική, όπως θα διαπιστώσουμε αν σταματήσουμε να σκεφτόμαστε συνεχώς τον εαυτό μας. Οι συμπολίτες μας ήταν, απ’ την άποψη αυτή, όπως όλος ο κόσμος, σκέφτονταν με γνώμονα τον εαυτό τους, μ’ άλλα λόγια, ήταν ανθρωπιστές: δεν πίστευαν στις μάστιγες. Η μάστιγα δεν είναι κάτι μες στα μέτρα του ανθρώπου, οπότε λέμε μέσα μας ότι η μάστιγα είναι κάτι το εξωπραγματικό, είν’ ένας εφιάλτης που θα παρέλθει. Δεν παρέρχεται, όμως, πάντα, και, ενώ ο ένας εφιάλτης διαδέχεται τον άλλον, αυτό που παρέρχεται, είναι οι άνθρωποι και, πρώτα-πρώτα οι ανθρωπιστές, επειδή δεν έχουν λάβει τις προφυλάξεις τους. Οι συμπολίτες μας δεν ήταν πιο ένοχοι από τους άλλους, άφηναν κατά μέρος τη σωφροσύνη, αυτό είναι όλο, και νόμιζαν ότι όλα εξακολουθούν να περνούν από το χέρι τους, πράγμα που υπονοούσε ότι οι μάστιγες ήταν αδύνατο να υπάρξουν. Εξακολουθούσαν να ασχολούνται με τις επιχειρήσεις, ετοίμαζαν ταξίδια,, μόρφωναν απόψεις. Πως θα μπορούσαν να διανοηθούν την πανούκλα, που καταργεί το μέλλον, τις μετακινήσεις και τις συζητήσεις; Πίστευαν πως ήταν ελεύθεροι, ενώ κανένας ποτέ δεν πρόκειται να είν’ ελεύθερος όσο υπάρχουν μάστιγες.
… οι τριάντα μεγάλες πανούκλες που γνώρισε η ιστορία είχαν στοιχίσει στο ανθρώπινο είδος περίπου εκατό εκατομμύρια νεκρούς. Τι είναι όμως εκατό εκατομμύρια νεκροί; Όταν κάνουμε πόλεμο, πάλι με δυσκολία μαθαίνουμε τι θα πει ένας νεκρός. Και, αφού ένας νεκρός δεν έχει βάρος παρά μόνο αν τον δούμε νεκρό, εκατό εκατομμύρια κουφάρια σπαρμένα στο διάβα της ιστορίας είναι μόνο ένας καπνός, μια ματαιότητα μες τη φαντασία.





Albert Camus
Η Πανούκλα
μετάφραση: Βασίλης Τομανάς
εκδόσεις Εξάντας 1989

photo: Tina Modotti - wires 1925