Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

Breakthrough


Επίλογος



Κι όχι αυταπάτες προπαντός.


Το πολύ-πολύ να τους εκλάβεις σα δυο θαμπούς

προβολείς μες την ομίχλη

Σαν ένα δελτάριο σε φίλους που λείπουν με τη μο-

ναδική λέξη: ζω.


«Γιατί», όπως πολύ σωστά είπε κάποτε κι ο φί-

λος μου ο Τίτος,

«Κανένας στίχος σήμερα δεν κινητοποιεί τις μάζες

Κανένας στίχος σήμερα δεν ανατρέπει καθεστώτα».


Έστω.

Ανάπηρος, δείξε τα χέρια σου. Κρίνε για να κριθείς.



Μανόλης Αναγνωστάκης

ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

1941-1971

εκδόσεις: στιγμή 1995


photo: Susan Burnstine -

"Breakthrough"

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

... σε όλα τα πισώπλατα.


Ο ΝΕΚΡΟΣ


...

Μα ο νεκρός δεν πέθανε την ορισμένη ώρα,


(Τόσα και τόσα πράγματα που δεν προβλέπονται

Τόσες συνέπειες ανυπολόγιστες, τόσες θυσίες,

Σε ποιούς υπεύθυνους να διαμαρτυρηθείς, που να

φωνάξεις;).


Κι ο νεκρός δεν πέθανε την ορισμένη ώρα.



Μανόλης Αναγνωστάκης

ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

1941-1971

εκδόσεις: στιγμή 1995


photo: Schielte & Portielje



Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011



6

Στα κύμματα ! Ένα μικρό σκαρί

Στα κύμματα ! Κι η νύχτα φτάνει !

Κανείς δε θα γυρίσει ένα σκαρί

Στο κοντινότερο λιμάνι ;


Και λένε οι θαλασσινοί – για χτες –

Όταν το δείλι θάμπωσε

Νικήθηκε ένα μικρό σκαρί

Και μες στα βάθη κύλησε.


Και λένε οι άγγελοι – για χτες –

Όταν η αυγή κοκκίνισε

Ένα σκαρί – δαρμένο απ’ το βοριά –

Ζωντάνεψε – ξανάβαλε πανιά –

Κι ολόχαρο – τράβηξε μπρος !



Photo: Keith Carter – White Dove




93


Το Νερό, μαθαίνεται απ’ τη δίψα.
Η Στεριά – απ’ το αρμένισμα στα Πέλαγα.
Η Έκσταση – απ’ την οδύνη –
Η Ειρήνη, απ’ των πολέμων της το χρονικό –
Η Αγάπη, απ’ του τάφου το ανάγλυφο –
Τα Πουλιά, απ’ το χιόνι.






Έμιλυ Ντίκινσον
44 Ποιήματα
&
3 Γράμματα

Μετάφραση: Ερρίκος Σοφράς
Εκδόσεις: Το Ροδακιό

Photo: Sally Mann – Proud Flesh

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

(Always… Fucking times)




LEONARD COHEN

"Everybody Knows"


Everybody knows that the dice are loaded
Everybody rolls with their fingers crossed
Everybody knows that the war is over
Everybody knows the good guys lost
Everybody knows the fight was fixed
The poor stay poor, the rich get rich
That's how it goes
Everybody knows
Everybody knows that the boat is leaking
Everybody knows that the captain lied
Everybody got this broken feeling
Like their father or their dog just died

Everybody talking to their pockets
Everybody wants a box of chocolates
And a long stem rose
Everybody knows

Everybody knows that you love me baby
Everybody knows that you really do
Everybody knows that you've been faithful
Ah give or take a night or two
Everybody knows you've been discreet
But there were so many people you just had to meet
Without your clothes
And everybody knows

Everybody knows, everybody knows
That's how it goes
Everybody knows

Everybody knows, everybody knows
That's how it goes
Everybody knows

And everybody knows that it's now or never
Everybody knows that it's me or you
And everybody knows that you live forever
Ah when you've done a line or two
Everybody knows the deal is rotten
Old Black Joe's still pickin' cotton
For your ribbons and bows
And everybody knows

And everybody knows that the Plague is coming
Everybody knows that it's moving fast
Everybody knows that the naked man and woman
Are just a shining artifact of the past
Everybody knows the scene is dead
But there's gonna be a meter on your bed
That will disclose
What everybody knows

And everybody knows that you're in trouble
Everybody knows what you've been through
From the bloody cross on top of Calvary
To the beach of Malibu
Everybody knows it's coming apart
Take one last look at this Sacred Heart
Before it blows
And everybody knows

Everybody knows, everybody knows
That's how it goes
Everybody knows

Oh everybody knows, everybody knows
That's how it goes
Everybody knows

Everybody knows



Rufus Wainwright - Everybody Knows
http://www.youtube.com/watch?v=EeYCnw4wbTc

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

η περιφρόνηση




«Le Mepris»
Jean-Luc Godard
Brigitte Bardot, Michel Picolli, Jack Palance, Fritz Lang
1963

http://www.youtube.com/watch?v=-4LiO4Fyulc&feature=related

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

Διαλέγει τη δική της Συντροφιά η Ψυχή






409

Διαλέγει τη δική της Συντροφιά η Ψυχή –
Μετά – κλείνει την Πόρτα –
Κανένας άλλος μην προβάλει – στη θεϊκή
Πλειοψηφία της μπροστά –

Ατάραχη – βλέπει τις Άμαξες – να σταματούν –
Μπρος στην Αυλόθυρα τη χαμηλή –
Ατάραχη – να κάποιος Αυτοκράτορας
Γονατισμένος στο Ψαθί της –

Την έχω δει – μέσ’ από απέραντο έθνος –
Μόνο Έναν να κρατά –
Μετά – της προσοχής της κλείνει τις Βαλβίδες –
Σαν Πέτρα –





Έμιλυ Ντίκινσον
44 Ποιήματα
&
3 Γράμματα

Μετάφραση: Ερρίκος Σοφράς
Εκδόσεις: Το Ροδακιό

Dustin O' Halloran ~ Variazione Di Un Tango

http://www.youtube.com/watch?v=IEiaD9jh5tc&NR=1

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

Το χέρι που…




Το χέρι που υπέγραψε


Το χέρι που υπέγραψε, ερήμωσε μια πόλη∙
πέντε ηγεμόνες δάχτυλα δεκάτισαν ανάσα,
διεύρυναν τη σφαίρα των νεκρών και χώρισαν μια χώρα∙
οι πέντε βασιλιάδες,
οδήγησαν στο θάνατο τον ένα βασιλιά.

Το μέγα χέρι έρχεται στην κατηφόρα του ώμου,
τα δάχτυλα παθαίνουν κιμωλία∙
χήνας φτερό σταμάτησε το φονικό
που είχε σταματήσει ομιλία.

Το χέρι που υπέγραψε συνθήκη, γέννησε πυρετό,
θέρισε η πείνα κι έπεσε ακρίδα∙
μέγα το χέρι που έχει τόση εξουσία
στον άνθρωπο, με τ’ όνομά του ορνιθοσκαλισμένο.

Μετρούν νεκρούς οι πέντε βασιλιάδες, μα δε διώχνουν
την κρούστα της πληγής, το μέτωπο δεν πιάνουν∙
χέρι θεσπίζει το έλεος, χέρι τα ουράνια∙
δεν έχουν δάκρυα τα χέρια για να κλάψουν.




Ντύλαν Τόμας
«Το Χρώμα της Λαλιάς»
Ποιήματα (1934-1953)
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Εκδόσεις: Ερατώ
Από τη Συλλογή: 25 Ποιήματα (1936)

Photo: Sally Mann “Deep South”

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

Happiness… just for fun!



Goldfrapp – “Happiness”

http://www.youtube.com/watch?v=mnHlGONToIc&ob=av2e

Τώρα που ο Κόσμος Γκρεμίζεται.
Και τα Πόδια ΄Εσπασαν.
Κι η Προδοσία το Μαχαίρι της κάθε Μέρας.
Καλημέρα λοιπόν.

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011





Quand nous sommes tres forts, - qui recule?
tres gais, - qui tombe de ridicule? Quand nous
sommes tres mechants, - que ferait-on de nous?

Parez-vous, dansez, riez. – Je ne pourrais jamais
envoyer l’ Amour par la fenetre.



Όταν γεμίζουμε με δύναμη – ποιος κάνει πί-
σω και φοβάται; και με χαρά; - ποιος σοβαρεύ-
ει και λυπάται; Όταν γινόμαστε πολύ κακοί –
σαν τι μας περιμένει;
Στολιστείτε, χορέψτε, γελάστε. – Ποτέ δεν θα
μπορέσω να ρίξω απ΄το παράθυρο τον Έρωτα.






Arthur Rimbaud
Illumination
Φράσεις
Μετάφραση: Στρατής Πασχάλης
Εκδόσεις Γαβριηλίδης

Photo: Saul Leiter
“Café Paris”

Κυριακή 28 Αυγούστου 2011




Η Συνάντηση των Μελισσών



Ποιοι να’ ναι αυτοί πάνω στη γέφυρα που με περιμένουν;
Είναι χωρικοί –
Ο εφημέριος, η μαμή, ο καντηλανάφτης, ο πράκτορας των με-
λισσών.
Μέσα στο αμάνικο καλοκαιρινό μου φόρεμα είμαι εντελώς απρο-
στάτευτη,
Κι αυτοί είναι όλοι γαντοφορεμένοι και σκεπασμένοι, γιατί δε
με ειδοποίησε κανείς;
Χαμογελούν και βγάζουν τούλια κάτω από αρχαία καπέλα.


Εγώ είμαι γυμνή σαν το λαιμό της κότας, κανείς δε μ’ αγα-
πάει;
Μα ναι, να η γραμματέας των μελισσών με τη λευκή ποδιά της,
Κουμπώνει τις μανσέτες στους καρπούς μου και το άνοιγμα
από το λαιμό μου μέχρι τα γόνατα.
Τώρα είμαι μεταξένιο γαλατόχορτο, οι μέλισσες δεν θα με προσέ-
ξουν.
Δεν θα μυρίσουν το φόβο μου, το φόβο μου, το φόβο μου.


Λοιπόν ποιος είναι ο εφημέριος, αυτός ο μαυροντυμένος;
Ποια είναι η μαμή, είναι αυτό το μπλε παλτό της;
Όλοι γνέφουν με τα τετράγωνα μαύρα κεφάλια τους, είναι ιπ-
πότες με προσωπεία,
Με τούλινους θώρακες ραμμένους κάτω απ’ τις μασχάλες.
Τα χαμόγελα και οι φωνές τους εναλλάσονται. Με οδηγούν
μέσα από ένα χωράφι φασολιές.


Λωρίδες αλουμινόχαρτου βλεφαρίζουν σαν άνθρωποι,
Φτερωτά ξεσκονιστήρια ανεμίζουν τα χέρια τους μέσα σε μια
θάλασσα ανθισμένων φασολιών,
Κρεμώδη άνθη με μαύρα μάτια και φύλλα σαν τρυπημένες
καρδιές.
Είναι κόμποι αίματος αυτά που ανατρέφουν οι κληματσίδες
πάνω στο σύρμα;
Όχι, όχι, είναι άλικα λουλούδια που μια μέρα θα γίνουν φα-
γώσιμα.


Τώρα μου δίνουν ένα μοδάτο καπέλο από άσπρη ιταλική ψάθα
Κι ένα μαύρο βέλο που καλουπώνει το πρόσωπό μου, με κά-
νουν μια απ’ αυτούς.
Με οδηγούν στο θερισμένο χωράφι, στον κύκλο των κυψελών.
Είναι το λευκάγκαθο που μυρίζει τόσο αρρωστημένα;
Το στείρο σώμα του λευκάγκαθου, που ποτίζει αιθέρα τα παι-
διά του.


Θα διεξαχθεί κάποια εγχείρηση;
Το χειρούργο περιμένουν οι γείτονές μου,
Αυτή την οπτασία με την πράσινη κάσκα,
Τα απαστράπτοντα γάντια και το λευκό κοστούμι;
΄Η μήπως το χασάπη, το μανάβη, το ταχυδρόμο, κάποιον που
ξέρω;


Δεν μπορώ να τρέξω, έχω ριζώσει, και το σπάρτο με πληγώνει
Με τις κίτρινές του κάψουλες, την ακάνθινη αρματωσιά του.
Δε θα μπορούσα να τρέξω χωρίς να πρέπει να τρέχω για πά-
ντα.
Η λευκή κυψέλη είναι παστρική σαν παρθένα,
Σφραγίζει τα κελιά της, το μέλι της, και σιγοτραγουδάει.

(...
...
...)

Είμαι εξαντλημένη, εξαντλημένη –
Κίονας λευκού σε μια συσκότηση μαχαιριών.
Είμαι το κορίτσι του μάγου που δεν δειλιάζει.
Οι χωρικοί απεκδύονται τις μεταμφιέσεις τους, δίνουν τα χέρια.
Ποιανού είναι εκείνο το μακρόστενο λευκό κουτί στο λιβάδι, τι
κατάφεραν, γιατί κρυώνω;




Sylvia Plath
Ποιήματα
(από τη Συλλογή «Ariel» 1965)
Μετάφραση:Κατερίνα και Ελένη Ηλιοπούλου
Εκδόσεις: Κέδρος
Photo:Jack Spencer
“Iris in Forest”



Και τι κατάλαβες που με πέταξες μέσα στο δάσος να με φάνε οι Λύκοι;
Είπε η Αλίκη στον Μάγο.
Κι ο Μάγος απάντησε:
(
                                    ) 

όμως
ψιθύρισε και... 

δεν 
τον άκουσε.
 

Προχώρα τώρα.
της είπε.
 

…και την επόμενη Στιγμή
το Κόκκινο
Άστραψε με Πόνο.
Έτρεξε από τα Μάτια της.
και Έσβησε.
Ήταν ξυπόλητη και ξύπνια.

Πια.
 

(…Και μετά.
Κάτι Έγινε.
και σώθηκε από Βέβαιο –προς το Παρόν βέβαια -
Θάνατο.
Αλλά αυτό
Είναι
μια Καινούργια

ιστορία.)

Τρίτη 9 Αυγούστου 2011





I said to my soul, be still, and wait without hope
For hope would be hope for the wrong thing; wait without
love
For love would be love of the wrong thing; there is yet
faith
But the faith and the love and the hope are all in the wait-
ting.
Wait without thought, for you are not ready for thought:
So the darkness shall be the light, and the stillness the
Dancing.





(απόσπασμα από…)
“East Coker”
T.S.Eliot

Photo: Dan Estabrook
«Saltwater»

Δευτέρα 8 Αυγούστου 2011