Τρίτη 27 Μαΐου 2014

τεντωμένη στο έσχατο, ρισκάρωντας να τσακιστώ



...
Ομορφαίνεις τον δρόμο μου
ψυχή του απέραντου έρωτά μου
όπως ένα φύλλο πάνω σε τάφο
όπως ένα δάκρυ μέσα στη σούπα
Σε κοχεύω τη νύχτα τεντωμένη στο έσχατο,
ρισκάρωντας να τσακιστώ
τον έρχομό σου ευχόμενη που ακόμα δεν με ξέρεις
Κοίτα που μια μπίλια ολολυγμών πάει να σπάσει,
στα ξεχαρβαλωμένα μου σαγώνια ανάμεσα τσιρίζει


"Δέξου το Τραγούδι
Αδέξιο - σπασμένο -
Ο θάνατος στρίβει τις χορδές - 
Δεν έφταιξα - "                          

 (Π 1083)





little rock

Όπου θα πας 
θα πάω
πτυχωμένο με δάκρυα κεφάλι
Όπου θα προσευχηθείς
θα προσευχηθώ
Ώ η απελπισιά των αποκοιμισμένων τούτων τοίχων
Ο λαός σου θα είναι ο λαός μου
Το κρεβάτι σου η μόνη μου ελπίδα
Ο θεός σου θα είναι ο θεός μου
Κι ο αφαλός σου
η θέση που κουρνιάζω
γιατί μόνο το δέρμα σου είναι μαύρο


"Πέρασα το καλοκαίρι μου σε μιά καρέκλα" (Γ 937)



  "Παράξενο που σε ζητάω τόσο πολύ τις νύχτες, αφού δεν ήμουνα ποτέ μαζί σου - όμως η αγάπη είναι στην ώρα της  και σε φέρνει μόλις τα μάτια μου σφαλίσουν" 

(Γ645)



...
Πρέπει να σου σφιχταγκαλιάσω τα γόνατα
παρ' όλο που το αίμα αναπηδά απ' την  κοιλιά σου
όμοιο με κραυγή
παρ' όλα τα τελώνια, τα κέρατα και τις ουρές τους
Πρέπει να καταφιλήσω τα πόδια σου πριν γυρίσω τον
κόσμο 


"Ποτέ σε άλλον δεν γονάτισα"  

(Γ 750)







(Άσκηση-
Μια Συν Oμιλία)

emily dickinson
μετάφραση ερρίκος σοφράς


joyce manchour
μετάφραση έκτωρ κακναβάτος


(τη φωτογραφία τη κέρδισα κάποτε)

Δεν υπάρχουν σχόλια: