Επάνω στα ίχνη
Περπατώ και θυμούμαι
Κάτι ξέχασα
Κάτι είχα να κάμω
Πουθενά δεν είναι ο κόσμος
Κλεισμένοι ο ένας στον άλλο
Γνωρίσαμε τη νύχτα που ομιλεί
Κάθε πρωί γίνεται φως
Καινούργιος ουρανός
Ποτέ πια, δεν είναι αλήθεια,
Μέσα μου σκυμμένο πρόσωπο
Χέρια ξεχασμένα μέσα στη σάρκα
Περπατώ και θυμούμαι
Γυμνή στιγμή απέραντη διάρκεια
Ποτέ πιά, δεν είναι αλήθεια,
Μέσα μου σκυμμένο πρόσωπο
Διπλό κορμί ακέρια μοναξιά
Να κοιμηθώ να γνωρίσω ατέλειωτα
Γιώργος Θέμελης
από τη συλλογή "Γυμνό Παράθυρο"
photo Yamamoto
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου