...έγινε κάτι που ο Κ. δε θα κατάφερνε ποτέ μονάχος, που δε θα τολμούσε ούτε καν να το προσπαθήσει, που η Διοίκηση απ' τη μεριά της μάλλον δε θα το επέτρεπε ποτέ, δηλαδή το ότι απ' την αρχή κιόλας αντιμετώπισε τη Διοίκηση ανοιχτά, χωρίς ελιγμούς, πρόσωπο με πρόσωπο, όσο ήταν δυνατό κάτι τέτοιο. Μα ήταν επικίνδυνο αυτό το δώρο, απάλλασε βέβαια τον Κ. από ένα σωρό ψευτιές και μηχανορραφίες, αλλά τον άφηνε σχεδόν ανυπεράσπιστο, τον αποδυνάμωνε στον αγώνα του και θα τον έφερνε ακόμα και σε απόγνωση, αν ο Κ. δεν υπενθύμιζε στον εαυτό του ότι η διαφορά ισχύος ανάμεσα στον εαυτό του και στη Διοίκηση ήταν τόσο μεγάλη, που όσα ψέμματα και πονηριές κι αν μεταχειριζόταν δε θα κατάφερνε να μειώσει αισθητά αυτή τη διαφορά προς όφελός του, το πολύ πολύ να την καθιστούσε κάπως λιγότερο δυσάρεστη. Αυτό όμως ήταν απλώς μια σκέψη για να παρηγοριέται...
Franz Kafka
Ο Πύργος
μτφ Βασίλης Πατέρας
εκδ Ροές
photo Jeff Zaruba
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου