πως θα μ’ ευχαριστούσε να μου κόψουν το λαρύγγι
με διαμάντια; Ή να με πνίξουν
με κανέλλα; ή να με πυροβολήσουν θανάσιμα με μαργαριτάρια;
ξέρω, ο θάνατος έχει δέκα χιλιάδες πόρτες διαφορετικές
για να μπορούν ν’ αποχωρούν οι άνθρωποι: κι είναι γνωστό
ότι αυτές κινούνται σε τόσο τρομερά περίεργες αρθρώσεις, γεωμετρικές.
μπορείς να τις ανοίξεις κι απ’ τις δυο πλευρές: τουλάχιστον,
γι’ αυτό δεν μ’ έφταναν τα ψιθυρίσματά σου.
τζων γουέμπστερ
η δούκισσα του μάλφι
thirst/ park chan wook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου