Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Αγαπώ μια γυναίκα με μακριά μαλλιά


Αγαπώ μια γυναίκα με μακριά μαλλιά
Σαν σε λίμνη βυθίζομαι στο απαλό της πρόσωπο
Λάμνει αργά το μέτωπό μου στην κοιλιά της
Ψηλαφώ δαγκώνω χαϊδεύω μεταξένιους όγκους
Εντοπίζω εσοχές σφουγγίζω τον χυμό τους
Γυναίκα έλος μου σκοτεινή αράχνη
Απέραντε λαβύρινθε τύμπανο παλάτι παράξενο
Είσαι η μόνη μου αδερφή της λήθης κι εγκατάλειψης
Τα στήθη σου οι διπλοί γοφοί σου δίδυμα βουνά
Μου δίνουν την ασπράδα του γιγάντιου περιστεριού
Ο έρωτάς μας είναι νυχτερινός τη νύχτα
Σε αυστηρές ωμότητες μας σμίγει στο κρεβάτι
Υψώνονται κολώνες ευωδίας και στεναγμών.

Αλέθω μασώ ρουφώ κατακρημνίζομαι
Ανθίζει ο πόθος μες σε ανοιχτούς τάφους
Τάφους φιλιών στομάτων οστράκων
Πετώ απ’ τα δηλητήρια αρρωστημένος
Κυβερνώντας στις μεμβράνες σου πλάνητας και διεφθαρμένος
Τίποτα δεν σταματά τίποτα δεν ξεκινά όλα είναι θρίαμβος
Της τρυφερότητας που η σιγή φρουρεί
Η σκέψη έφυγε από κοντά μας
Σμίγουν τα χέρια μας σαν ευτυχισμένες πέτρες
Ήρεμος είναι ο νους σαν ασάλευτο στεγανόποδο
Λιώνουν οι ώρες τα λεπτά εξαντλούνται
Δεν υπάρχει παρά αγωνία και ηδονή

Ηδονή, δεν μιλά το πρόσωπό σου μόνο πάει καβάλα
Σ’ ένα κόσμο νεφελώδη στη σπηλιά του Είναι
Είμαστε μουγγοί δεν ζούμε στη γελοία ζωή
Τρομεροί καταντήσαμε και θείοι
Κρυφοί μελισσοκόμοι άφθονου μελιού
Ακούγονται τα βογγητά της ακόρεστης σάρκας
Κάποια στιγμή άκουσα το μισό μου όνομα
Να βγαίνει ξαφνικά απ’ τα σμιχτά σου δόντια
Μπόρεσα να δω στο φως της έκφραση της όψης σου
Σ΄ εκείνη την έκσταση έμοιαζες άλλη γυναίκα.

Το σκοτάδι με φουρκίζει δεν σε βλέπω
Δεν βρίσκω το κεφάλι σου δεν ξέρω τι αγγίζω
Τέσσερα χέρια φεύγουνε με κοιμισμένους κάτοχους
Και τέσσερα πόδια μακριά τους τριγυρίζουν
Πια δεν υπάρχουν κάτοχοι μόνο κενό κενό
Της ηδονής το πλοίο στ’ ανοιχτά έχει ξωκείλει
Που είσαι; Που είμαι; Ποιος είμαι; Ποιος είσαι;
Για πάντα εγκαταλείπω αυτές τις ερωτήσεις
Μεθυσμένος μαγεμένος τρελός στις πύλες της νοσηρότητας
Το πάθος μεγαλόπρεπο τη φαλλική σειρά προσμένω

Βρισκόμαστε μαζί ξανά σ’ ένα δωμάτιο
Γυμνοί υπέροχοι συνεργοί του Θανάτου




Κάρλος Εδμούντο Ντε Ορύ
«Σαράντα Ποίηματα»
Μετάφραση: Κώστας Βραχνός
Εκδόσεις: Ηριδανός

Photo: Bill Brandt 1947

Δεν υπάρχουν σχόλια: