Θα ΄ναι το πρόσωπό μου γεμάτο ζωγραφιές από ρυτίδες
Θα σταφιδιάζω με χάρη
τα μαλλιά θα πέφτουν
τα πατώματα θ’ ανθίζουν τρίχωμα
το σώμα θα λιγοστεύει
αλαφρωμένο
τα νύχια μου δε θα με γδέρνουν άλλο
και το τραγούδι θα δαγκώνει όλες τις μνήμες
(ακριβώς στο σημείο που πεθάναμε)
"τα απέχοντα μυριάδες μυριάδων έτη φωτός... άστρα"
χάννα έλενα
χάννα έλενα
φωτογραφία annie daverio
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου