Ο θάνατος του Μύρωνα
Το ξέρω δεν αξίζει τόση επιμονή
μέσα στην εκμηδένιση. Κι όμως, χρόνια
μετά, ο Μύρωνας θα γίνει μουσική και φώτα
αίμα και γέλιο ενός παιδιού, σπαρμένοι
αγροί και θάλασσες, κι όλα τα μάτια των παιδιών
θα τον θυμίζουν γέρνοντας σα στάχυα
από ψιλή βροχή στα πεζοδρόμια. Εκείνος
ανεπανάληπτη φωνή μέσα μου θα σωπαίνει
ανάβοντας την ομορφιά στο σκοτωμένο νόημα
που η ζωή περιέχει. Γιατί τον είδα πόσο
καρτερικά φυτεύτηκε για πάντα, ψυθιρίζοντας
"ήμουν πολύ νέος για θάνατο, θα επιστρέφω πάντα
τα καλοκαίρια, όσο υπάρχεις, κι ύστερα
θα σταματήσουν όλα"
Θεέ μου, ετοιμάζεις
κόσμο απατηλό, ατρικύμιστο για το χαμό μου
Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου
Απ' τη συλλογή "Ο θάνατος του Μύρωνα"
photo Masao Yamamoto
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου