Κάποτε το πίστευα. Κάποτε που πίστευα ότι μπορούσα.
Τότε που ήθελα να βγω. Δεν ήταν ότι ήθελα να βγω. Άλλο ήθελα.
Τότε που το ήθελα, ήθελα τον κάνω να μην είναι αυτό.
Ήθελα να κάνω τον κόσμο έναν άλλον κόσμο.
Να μην είναι αυτό που είναι. Δεν τον ήθελα.
Ήθελα έναν άλλον κόσμο. Όχι αυτόν.
Αυτό ήθελα.
Να βγω απ' αυτόν τον κόσμο και να μπω σ' έναν άλλον.
Να μην είναι ο κόσμος αυτός. Όχι αυτός. Όχι αυτός πια.
Να μην είμαι πια άλλο μέσα σ'αυτόν τον κόσμο.
Να γίνει αυτός ο κόσμος ένας άλλος.
Αυτό ήθελα κάποτε.
Και ήθελα κάποτε να είναι και η ζωή αλλιώς.
Μια ζωή άλλη μέσα σ' έναν κόσμο άλλον.
Τότε αυτό ήθελα.
Κάποτε.
Μια ζωή άλλη μέσα σ' έναν κόσμο άλλον. Κάποτε αυτό ήθελα.
Κάποτε.
Όχι τώρα. Όχι. Όχι πια.
Τώρα πια όχι.
Όχι.
Ούτε τώρα ούτε ποτέ πια.
Τώρα ξέρω.
Δεν έχω τίποτα να σας κρύψω.
Δεν κρύβομαι.
Γιατί να κρυφτώ.
Τώρα που ξέρω.
Ηττήθηκα.
Αυτή είναι η σωστή λέξη.




Δημήτρης Δημητριάδης
"ΛΗΘΗ"

(από το πρόγραμμα της παράστασης Amen
χοροθεατρική ομάδα X-it
2008 )


ptoto: Susan Burnstine "within these"