Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

Τη νύχτα όμως...




Τη νύχτα όμως, μέσα στον ύπνο τους,
χτυπούν με τη γροθιά το στήθος τους ώσπου να το μα-
τώσουν
γιατί το αμφίστομο όνειρο τους ψυθυρίζει στο πο-
νεμένο σημείο του μυαλού
πως το πρωί, όταν ξυπνήσουν, πάλι θα βρουν
το ένα πόδι τους κομμένο σύρριζα με το πριόνι
και πεταμένο κάτω από το κρεβάτι.
Ανελέητο όνειρο. Ανελέητο σαν την ουσία όλων
των ονείρων
και σαν τη μεγάλη απουσία.




Να δουν τη αδυναμία του χεριού ν’ αγγίξει ένα
άλλο χέρι
που τίποτε στον κόσμο δεν έχει πιο κοντά του,
τον εφιάλτη που φυτρώνει σα δέντρο ενοράσεως
στη γυμνή κοιλάδα των δακρύων της ζωής μας,
το σάπισμα του σώματος, το σώπασμα της μουσι-
κής, τη διάψευση της ελπίδας,
το νύχτωμα της ομορφιάς, το θρίαμβο της από-
τυχίας,
το τέλος των πύρινων επικλήσεων του έρωτα,
την καταξίωση της υπεροψίας,
την επικράτηση της υπεροψίας,
την επικράτηση του αίσχους, την ενθρόνιση του
αίσχους,
τη βασιλική στέψη του αίσχους
μ’ αληθινή πορφύρα και δάφνινο στεφάνι
από ατόφιο χρυσάφι και κάθετο φως,
περίπλοκο νεφρίτη γύρω από το λαιμό και ζώνη
από κραυγές αξεδιάλυτων θηρίων,
και τη σιωπή των διαστημικών εκτάσεων που μας
προσμένουν






Αυτό το πρόσωπο που διασύρεται μέσα στα σεν-
τόνια του,
δεν το χάιδεψε κανένα όνειρο,
ο ύπνος έρχεται σαν συντέλεια για ν’ αποτελειώσει
τον διασυρμό
που άρχισε το φως της γης.
Αυτό είναι το τέλος. Το τέλος έτσι έρχεται.
Κι όταν φτάνει τίποτα δεν το φτάνει.
Η απέραντη κούραση,
το μαρτύριο των εμφανίσεων της σάρκας μέσα στο
μαρτύριο της οράσεως,
οι παθήσεις της αφής,
μια ήπειρος γέρνει και αδειάζει σύσσωμη
μες στο προαιώνιο έλεος της απόλυτης εξουσίας
των πάγων.




(αποσπάσματα - σκόρπια -)

Δημήτρης Δημητριάδης
ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ 1-4
εκδόσεις Άγρα

photo Schielte & Portielje

Δεν υπάρχουν σχόλια: