Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

"Μοιάζει η μετέπειτα ζωή γαλήνια;"




Αλεξάντερ Μπλοκ

Ποίημα: Για την Άννα Αχμάτοβα. 1913


«Η ομορφιά είναι τρομακτική», - σας λένε.
Σεις όμως ρίχνετε κουρασμένα στους ώμους ένα ισπανικό σάλι
Στα μαλλιά ένα κόκκινο τριαντάφυλλο.
«Η ομορφιά είναι απλή», - σας λένε.
Σεις όμως πολύ απλά τυλίγετε το πολύχρωμο σάλι γύρω
από ένα παιδί
Στο πάτωμα – το κόκκινο τριαντάφυλλο.
Σαστισμένη στέκεστε απέναντι σ’ όλα τα λόγια
Που ηχούν τριγύρω
Σκέφτεστε μελαγχολικά
Και μονολογείτε:
Δεν είμαι τρομακτική, δεν είμαι απλή∙
Δεν είμαι τόσο τρομακτική ώστε απλά να σκοτωθώ∙
Δεν είμαι τόσο απλή ώστε να μην ξέρω πόσο τρομακτική
είναι η ζωή.




ΑΝΝΑ ΑΧΜΑΤΟΒΑ

CINQUΕ.

«Μοιάζει η μετέπειτα ζωή γαλήνια;»

Α. Μπλοκ


3.

Για τόσο καιρό μίσησα
Να με θεωρούν αξιολύπητη,
Όμως μια στάλα απ’ τη δική σου λύπηση
Και περιδιάβαινα σαν ήλιος να ήταν στο κορμί μου.

Γι’ αυτόν τον λόγο και τριγύρω μου της χαραυγής το φως.
Περιδιαβαίνω κάνοντας θαύματα
Γι’ αυτό!

(20 Δεκεμβρίου 1945)




**
*

«Εγκατέλειψα τις ακτές σου, Αυτοκράτειρα,
παρά τη θέλησή μου.»

Αινειάδα, 6ο Βιβλίο




Μη σκιάζεσαι – ακόμα μπορώ να απεικονίσω
Τα κοινά μας χαρακτηριστικά.
Είσαι ένα φάντασμα – ή άνθρωπος διαβάτης
Μα για κάποιο λόγο μ’ αρέσει η σκιά σου.

Για λίγο καιρό ήσουν ο Αινείας μου –
Ήταν τότε που γλίτωσα από την πυρκαγιά.
Ξέρουμε πώς να μένουμε μεταξύ μας σιωπηλοί.
Και συ ξέχασες το καταραμένο μου σπίτι.

Ξέχασες αυτά τα απλωμένα μου σε σένα τα χέρια
Σε τρόμο και μαρτύριο, μέσα στη φωτιά,
Και τη διήγηση των αναθεματισμένων των ονείρων.

Δεν ξέρεις για ποιο λόγο συγχωρέθηκες…
Η Ρώμη ιδρύθηκε, σμήνη στόλων πλέουν στη θάλασσα,
Και η κολακεία πλέκει τα εγκώμια της νίκης.

(1962, Κομάροβο)




«Άννα Αχμάτοβα
Η θυελλώδης ζωή μιας μεγάλης ποιήτριας»

Βόλφγκανγκ Χέσνερ
μετάφραση: Ανίτα Συριοπούλου
απόδοση ποιημάτων: Γιάννης Αντιόχου
εκδόσεις: Μελάνι

Δεν υπάρχουν σχόλια: