Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

αγκομαχώντας και σπρώξε-σπρώξε...





«Αγκομαχώντας και σπρώξε – σπρώξε, βγάλαμε το ΄87…»
παστέλ και μολύβι σε χαρτί, 34Χ27 εκ.
ιδιωτική συλλογή
Αλέξης Ακριθάκης 1987






(σκέψη θολή) μουδιασμένη/
Και το νέφος μαύρη τρύπα από καιρό… και κανένας δε μιλά μες το σκοτάδι. ή πολλοί χασκεγελάνε ηλίθια

όλη την ώρα. οι άλλοι προβάλουν τη σιχαμένη φάτσα τους… επιτέλους κι αυτοί.
ή αυτοί που θα’ πρεπε
σιωπούν. ή απλώς φεύγουν (πολλοί  – κιόλας).
(δεν ¨πεθαίνει¨  ο κόσμος- εμείς πεθαίνουμε. από υπερβολική σιωπή.       παντού                 χωρίς επιστροφή(;)
- Αγωνία.   
Nα θυμόμαστε    να Σκάβουμε τον ύπνο μας
Απελπισμένοι
Οργισμένοι
Επικίνδυνοι        κάθε νύχτα   
2012   εδώ    σήμερα
oλόκληροι 
κανείς μας
όσοι όσο
αν
ωχ