Έδωσα εντολή να μου φέρουν το άλογό μου από το στάβλο. Ο υπηρέτης δεν με κατάλαβε. Πήγα ο ίδιος στο στάβλο, σέλωσα το άλογό μου και το καβάλησα. Πέρα μακριά άκουσα σαλπίσματα, τον ρώτησα τι σημαίνουν. Δεν ήξερε τίποτα και ούτε είχε ακούσει κάτι. Στην πύλη με σταμάτησε να ρωτήσει: «Που πηγαίνεις, αφέντη;». «Δεν το γνωρίζω» του απάντησα, «μονάχα μακριά από εδώ. Πάντα μακριά από εδώ, μόνον έτσι μπορώ να φτάσω στον προορισμό μου». «Γνωρίζεις λοιπόν τον προορισμό σου;» ρώτησε. «Ναι» απάντησα, «στο είπα ήδη, μακριά-από- εδώ, αυτός είναι ο προορισμός μου». «Δεν έχεις πάρει εφόδια μαζί σου» είπε εκείνος. «Δεν χρειάζομαι» απάντησα, «το ταξίδι είναι τόσο μακρύ, που θα πεθάνω της πείνας αν δεν βρεθεί τίποτα καθ’ οδόν. Καμία προμήθεια δεν θα με σώσει. Ευτυχώς είναι ένα πράγματι αδιανόητο ταξίδι».
franz kafka
διηγήματα και μικρά πεζά
μτφ αλεξάνδρα ρασιδάκη
εκδ ροές
dmitry provotorov
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου