αγκομαχώντας και σπρώξε-σπρώξε...

«Αγκομαχώντας και σπρώξε – σπρώξε, βγάλαμε το ΄87…»

παστέλ και μολύβι σε χαρτί, 34Χ27 εκ.
ιδιωτική συλλογή

Αλέξης Ακριθάκης 1987

(σκέψη θολή) μουδιασμένη/

Και το νέφος μαύρη τρύπα από καιρό… και κανένας δε μιλά μες το σκοτάδι. ή πολλοί χασκεγελάνε ηλίθια

όλη την ώρα. οι άλλοι προβάλουν τη σιχαμένη φάτσα τους… επιτέλους κι αυτοί.

ή αυτοί που θα’ πρεπε

σιωπούν. ή απλώς φεύγουν (πολλοί  – κιόλας).

(δεν ¨πεθαίνει¨  ο κόσμος- εμείς πεθαίνουμε. από υπερβολική σιωπή.       παντού                 χωρίς επιστροφή(;)

- Αγωνία.   
Nα θυμόμαστε    να Σκάβουμε τον ύπνο μας

Απελπισμένοι

Οργισμένοι
Επικίνδυνοι        κάθε νύχτα   

2012   εδώ    σήμερα

oλόκληροι 
κανείς μας
όσοι όσο
αν
ωχ