Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

η περιφρόνηση




«Le Mepris»
Jean-Luc Godard
Brigitte Bardot, Michel Picolli, Jack Palance, Fritz Lang
1963

http://www.youtube.com/watch?v=-4LiO4Fyulc&feature=related

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

Διαλέγει τη δική της Συντροφιά η Ψυχή






409

Διαλέγει τη δική της Συντροφιά η Ψυχή –
Μετά – κλείνει την Πόρτα –
Κανένας άλλος μην προβάλει – στη θεϊκή
Πλειοψηφία της μπροστά –

Ατάραχη – βλέπει τις Άμαξες – να σταματούν –
Μπρος στην Αυλόθυρα τη χαμηλή –
Ατάραχη – να κάποιος Αυτοκράτορας
Γονατισμένος στο Ψαθί της –

Την έχω δει – μέσ’ από απέραντο έθνος –
Μόνο Έναν να κρατά –
Μετά – της προσοχής της κλείνει τις Βαλβίδες –
Σαν Πέτρα –





Έμιλυ Ντίκινσον
44 Ποιήματα
&
3 Γράμματα

Μετάφραση: Ερρίκος Σοφράς
Εκδόσεις: Το Ροδακιό

Dustin O' Halloran ~ Variazione Di Un Tango

http://www.youtube.com/watch?v=IEiaD9jh5tc&NR=1

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

Το χέρι που…




Το χέρι που υπέγραψε


Το χέρι που υπέγραψε, ερήμωσε μια πόλη∙
πέντε ηγεμόνες δάχτυλα δεκάτισαν ανάσα,
διεύρυναν τη σφαίρα των νεκρών και χώρισαν μια χώρα∙
οι πέντε βασιλιάδες,
οδήγησαν στο θάνατο τον ένα βασιλιά.

Το μέγα χέρι έρχεται στην κατηφόρα του ώμου,
τα δάχτυλα παθαίνουν κιμωλία∙
χήνας φτερό σταμάτησε το φονικό
που είχε σταματήσει ομιλία.

Το χέρι που υπέγραψε συνθήκη, γέννησε πυρετό,
θέρισε η πείνα κι έπεσε ακρίδα∙
μέγα το χέρι που έχει τόση εξουσία
στον άνθρωπο, με τ’ όνομά του ορνιθοσκαλισμένο.

Μετρούν νεκρούς οι πέντε βασιλιάδες, μα δε διώχνουν
την κρούστα της πληγής, το μέτωπο δεν πιάνουν∙
χέρι θεσπίζει το έλεος, χέρι τα ουράνια∙
δεν έχουν δάκρυα τα χέρια για να κλάψουν.




Ντύλαν Τόμας
«Το Χρώμα της Λαλιάς»
Ποιήματα (1934-1953)
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Εκδόσεις: Ερατώ
Από τη Συλλογή: 25 Ποιήματα (1936)

Photo: Sally Mann “Deep South”

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

Happiness… just for fun!



Goldfrapp – “Happiness”

http://www.youtube.com/watch?v=mnHlGONToIc&ob=av2e

Τώρα που ο Κόσμος Γκρεμίζεται.
Και τα Πόδια ΄Εσπασαν.
Κι η Προδοσία το Μαχαίρι της κάθε Μέρας.
Καλημέρα λοιπόν.

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011





Quand nous sommes tres forts, - qui recule?
tres gais, - qui tombe de ridicule? Quand nous
sommes tres mechants, - que ferait-on de nous?

Parez-vous, dansez, riez. – Je ne pourrais jamais
envoyer l’ Amour par la fenetre.



Όταν γεμίζουμε με δύναμη – ποιος κάνει πί-
σω και φοβάται; και με χαρά; - ποιος σοβαρεύ-
ει και λυπάται; Όταν γινόμαστε πολύ κακοί –
σαν τι μας περιμένει;
Στολιστείτε, χορέψτε, γελάστε. – Ποτέ δεν θα
μπορέσω να ρίξω απ΄το παράθυρο τον Έρωτα.






Arthur Rimbaud
Illumination
Φράσεις
Μετάφραση: Στρατής Πασχάλης
Εκδόσεις Γαβριηλίδης

Photo: Saul Leiter
“Café Paris”